Άλκης Παναγιωτίδης
Σπούδασε στην δραματική σχολή του Γρήγορη Βαφια. Απο το 1968 μεχρι το 1973 εζησε στην Γαλλία, όπου παρακολούθησε θεατρικές σπουδές, ένα χρόνο, στο Τ.Ν.Ρ ,THEATRE NATIONAL POPULAIR και απο το 1973 εως το 1979 στις Η.Π.Α, στην Νεα Υορκη στο H.B στούντιο HERBERT BERGOF-UTA HAGEN, Γίνεται μέλος σε επαγγελματικά εργαστήρια για επαγγελματίες ηθοποιούς και συμμετέχει σε πειραματικές παραστάσεις. Το 1979 επιστρέφει στην Ελλάδα. Δούλεψε με τους εξης θιασους και έπαιξε στα θεατρικά εργα: Το γλυκό πουλί της νιότης, του Τ.Ουίλίαμς( Μερκουρη Φερτης) Εσωτερικές ειδήσεις του Μαριου Ποντικα, στο θεατρο Στοα, Ινδιανοι του Αρθουρ Κοπιτ, στο θεατρο Ρε, Νασος στο θεατρο Στοα ΜΑΝΑ του Βιντκιεβιτς στο θεατρο Καβα με την Τ Νικηφορακη. Ξαφνικα περσι το καλοκαιρι του Τ.Ουίλίαμς στο θεατρο Ορβο με την Νικη Τριανταφυλλιδη. Πιαφ στο Αθηναικο κηποθεατρο,της Παμ Γκειμς,Κουρελια απο μεταξι του Βατσλαβ Χαβελ,με την Αθηναικη σκηνη στην Θεσσαλονικη. Η κυρια εχει νευρα με την Βιλμα Κυρου. Κονσερτο για ψαρια,θεατρο Brodway. Ιστορια στον Ζωολογικο κηπο του Εντουαρντ Αλμπυ,Θεατρο της γελοιοτητος. Χρυσο αγορι του Κλιφορτ Οντετς. Αθλιοιτου Β Ουγκω, Ιαβερης,στο θεατρο Καλουτα,Εκαβη του Ευριπιδη στο θεατρο Στοα,Αγαμεμνων. Οι πτεροδακτυλοι στο θεατρο Βρετανια σκηνοθεσια Β.Μαυροματη. Στο θεατρο Πραξις της οδου Κεφαλληνιας με την Μπετυ Αρβανιτη, επαιξε στα εργα, Επιστροφη του Πιντερ,σκηνοθεσια Ν.Μαστορακη, Γλαρος του Τσεχωφ, σκηνοθεσια Ν.Μαστορακη .Και καλα χριστουγεννα σκηνοθεσια Τασου Μπαντη. Τα ορφανα του Κεσλερ Σκηνοθεσια Δ. Παπαδοπουλου. Μεφιστο Εθνικο θεατρο ,σκηνοθεσια Ν. Μαστορακης.
ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ
Το Τι,Το Γιατι,Το Που και Το Πως μιας αληθοφανούς συμπεριφοράς υπό φανταστικές συνθήκες, που σχεδιάζονται σύμφωνα με τις ατομικές απαιτήσεις με μια σειρά αυτοσχεδιασμών και θεατρικών σκηνών, έτσι ώστε να ζωογονηθεί το σώμα και σε συνδυασμό με το κατάλληλο κείμενο, να συγκροτηθεί ο ρόλος και να υπηρετήσει τις ανάγκες του έργου. Η ηθοποιία είναι η τέχνη της αποκαλύψεως του εαυτού, ένα παιχνίδι , αυτοαποκαλυψεων στην σκηνή, να μεταφέρεις στο κοινό ,την αποκάλυψη των αποτυχιών και ελπίδων, όνειρα και πόθους, την αρνητική και την θετική όψη των ανθρώπων. Αυτοί πρέπει να είναι οι στόχοι μας, ως ηθοποιοί, αφοσιωμένοι στο θέατρο.
Το μάθημα είναι ανοιχτό σε όλους.